تغییر ساعت ویندوز از طریق CMD

همان‌طور که می‌دانید به وسیله ابزار Command Prompt ویندوز، امکان وارد کردن دستورات متنی مختلف در خط فرمان ویندوز وجود دارد. اما شاید برای‌تان جالب باشد که بدانید در صورت استفاده از ویندوز ویستا، 7 و 8 می‌توانید به وسیله CMD، ساعت مناطق مختلف جهان را مشاهده کرده و حتی ساعت ویندوز را نیز به وسیله آن تغییر دهید. در این ترفند به نحوه انجام این کار می‌پردازیم.

برای این کار:

ابتدا کلیدهای ترکیبی Win+R را فشار دهید و در محیط Run عبارت CMD را وارد نموده و Enter بزنید.

حال در پنجره Command Prompt ابتدا دستور زیر را وارد نموده و Enter بزنید:

TZUTIL /g

خواهید دید که منطقه‌ای که در حال حاضر ساعت ویندوز بر روی آن تنظیم است نمایش داده می‌شود.

حال دستور زیر را وارد نمایید:

TZUTIL /l

با وارد نمودن این دستور، لیست کاملی از مناطق مختلف جهان همراه با زمان هر کدام بر اساس ساعت جهانی نمایش داده می‌شود.

برای تغییر ساعت ویندوز به ساعت هر یک از این مناطق، کافی است از دستور زیر استفاده کنید:

TZUTIL /s "Zone ID"

به جای Zone ID بایستی شناسه مربوط به هر منطقه را وارد نمایید. به عنوان مثال برای تغییر ساعت ویندوز به ساعت کشور ژاپن و شهر توکیو، بایستی از این دستور استفاده کرد:

TZUTIL /s "Tokyo Standard Time"

و برای تغییر ساعت ویندوز به ساعت ایران از این دستور:

TZUTIL /s "Iran Standard Time"

اگر کامپیوترتان قدیمی است یا سرعت آن پائین آمده است، نگران نباشید. توسط این ترفند شما می توانید سرعت کامپیوترتان را در هنگام بالا آمدن ویندوز تا 70 % افزایش دهید.

برای این کار :

ابتدا بر روی Start کلیک کنید و گزینه ی Run را انتخاب نمائید و در کادر مربوطه تایپ کنید : msconfig سپس پنجره ای باز می شود. وارد سر برگ Startup شوید.

ملاحضه می کنید که در این قسمت لیست برنامه هایی که باید در هنگام بالا آمدن ویندوز اجرا شوند را ملاحضه می فرمائید. هر کدام که مزاحم است (( مثلا بعضی وقت ها در هنگام بالا آمدن ویندوز بلا فاصله وقتی وارد ویندوز شوید برنامه یاهو مسنجر اجرا می شود ، یا هر برنامه ی دیگر که باعث کند شدن عملکرد سیستم می شود )) غیر فعال کنید (( تیک کنار آن را بردارید )) ، سپس OK را بزنید و سیستم را مجدداً راه اندازی نمائید.

ملاحضه می فرمائید که برنامه ای که هنگام شروع ویندوز اجرا می شد دیگر اجرا نمی شود و ویندوز سریع تر بالا می آید. با این کار عملاً سرعت کامپیوترتان بیشتر می شود.

از زمان رایانه‌های اولیه که در سال ۱۹۴۱ ساخته شده بودند تاکنون فناوری‌های دیجیتالی رشد نموده‌است، معماری فون نوِیمن یک رایانه را به چهار بخش اصلی توصیف می‌کند: واحد محاسبه و منطق (Arithmetic and Logic Unit یا ALU)، واحد کنترل یا حافظه، و ابزارهای ورودی و خروجی ( که جمعا I/O نامیده می‌شود). این بخش‌ها توسط اتصالات داخلی سیمی به نام گذرگاه (bus) با یکدیگر در پیوند هستند.

تصویری از یک هارددیسک

حافظه

در این سامانه، حافظه بصورت متوالی شماره گذاری شده در خانه‌ها است، هرکدام محتوی بخش کوچکی از داده‌ها می‌باشند. داده‌ها ممکن است دستورالعمل‌هایی باشند که به رایانه می‌گویند که چه کاری را انجام دهد باشد. خانه ممکن است حاوی اطلاعات مورد نیاز یک دستورالعمل باشد. اندازه هر خانه، وتعداد خانه‌ها، در رایانهٔ مختلف متفاوت است، همچنین فناوری‌های بکاررفته برای اجرای حافظه نیز از رایانه‌ای به رایانه دیگر در تغییر است(از بازپخش‌کننده‌های الکترومکانیکی تا تیوپ‌ها و فنرهای پر شده از جیوه و یا ماتریس‌های ثابت مغناطیسی و در آخر ترانزیستورهای واقعی و مدار مجتمع‌ها با میلیون‌ها فیوز نیمه هادی یا MOSFET هایی با عملکردی شبیه ظرفیت خازنی روی یک تراشه تنها).

تصویری از یک CPU یا واحد پردازشگر مرکزی

پردازش

واحد محاسبه و منطق یا ALU دستگاهی است که عملیات پایه مانند چهار عمل اصلی حساب (جمع و تفریق و ضرب و تقسیم)، عملیات منطقی (و، یا، نقیض)، عملیات قیاسی (برای مثال مقایسه دو بایت برای شرط برابری) و دستورات انتصابی برای مقدار دادن به یک متغیر را انجام می‌دهد. این واحد جائیست که «کار واقعی» در آن صورت می‌پذیرد.

البته CPUها به دو دسته کلی RISC و CISC تقسیم بندی می‌شوند. نوع اول پردازش‌گرهای مبتنی بر اعمال ساده هستند و نوع دوم پردازشگرهای مبتنی بر اعمال پیچیده می‌باشند. پردازشگرهای مبتنی بر اعمال پیچیده در واحد محاسبه و منطق خود دارای اعمال و دستوراتی بسیار فراتر از چهار عمل اصلی یا منطقی می‌باشند. تنوع دستورات این دسته از پردازنده‌ها تا حدی است که توضیحات آن‌ها خود می‌تواند یک کتاب با قطر متوسط ایجاد کند.

پردازنده‌های مبتنی بر اعمال ساده اعمال بسیار کمی را پوشش می‌دهند و در حقیقت برای برنامه‌نویسی برای این پردازنده‌ها بار نسبتاً سنگینی بر دوش برنامه‌نویس است. این پردازنده‌ها تنها حاوی ۴ عمل اصلی و اعمال منطقی ریاضی و مقایسه‌ای به علاوه چند دستور بی‌اهمیت دیگر می‌باشند.هرچند ذکر این نکته ضروری است که دستورات پیچیده نیز از ترکیب تعدادی دستور ساده تشکیل شده‌اند و برای پیاده‌سازی این دستورات در معماری‌های مختلف از پیاده‌سازی سخت‌افزاری(معماری CISC) و پیاده‌سازی نرم‌افزاری(معماری RISC) استفاده می‌شود.

(قابل ذکر است پردازنده‌های اینتل از نوع پردازنده مبتنی بر اعمال پیچیده می‌باشند.)

واحد کنترل همچنین این مطلب را که کدامین بایت از حافظه حاوی دستورالعمل فعلی اجرا شونده‌است را تعقیب می‌کند، سپس به واحد محاسبه و منطق اعلام می‌کند که کدام عمل اجرا و از حافظه دریافت شود و نتایج به بخش اختصاص داده شده از حافظه ارسال گردد. بعد از یک بار عمل، واحد کنترل به دستورالعمل بعدی ارجاع می‌کند(که معمولاً در خانه حافظه بعدی قرار دارد، مگر اینکه دستورالعمل جهش دستورالعمل بعدی باشد که به رایانه اعلام می‌کند دستورالعمل بعدی در خانه دیگر قرار گرفته‌است).

تصویری از یک رایانه، صفحه نمایشگر(Monitor) نقش خروجی و صفحه کلید(keyboard) نقش ورودی را دارد.

ورودی/خروجی

بخش ورودی/خروجی (I/O) این امکان را به رایانه می‌دهد تا اطلاعات را از جهان بیرون تهیه و نتایج آن‌ها را به همان جا برگرداند. محدوده فوق العاده وسیعی از دستگاه‌های ورودی/خروجی وجود دارد، از خانواده آشنای صفحه‌کلیدها، نمایشگرها، نَرم‌دیسک گرفته تا دستگاه‌های کمی غریب مانند رایابین‌ها (webcams). (از سایر ورودی/خروجی‌ها می‌توان موشواره mouse، قلم نوری، چاپگرها (printer)، اسکنرها، انواع لوح‌های فشرده(CD, DVD) را نام برد ).

چیزی که تمامی دستگاه‌های عمومی در آن اشتراک دارند این است که آن‌ها رمزکننده اطلاعات از نوعی به نوع دیگر که بتواند مورد استفاده سیستم‌های رایانه دیجیتالی قرار گیرد، هستند. از سوی دیگر، دستگاه‌های خروجی آن اطلاعات به رمز شده را رمزگشایی می‌کنند تا کاربران آن‌ها را دریافت نمایند. از این رو یک سیستم رایانه دیجیتالی یک نمونه از یک سامانه داده‌پردازی می‌باشد.

دستورالعمل‌ها

هر رایانه تنها دارای یک مجموعه کم تعداد از دستورالعمل‌های ساده و تعریف شده می‌باشد. از انواع پرکاربردشان می‌توان به دستورالعمل «محتوای خانه ۱۲۳ را در خانه ۴۵۶ کپی کن!»، «محتوای خانه ۶۶۶ را با محتوای خانه ۰۴۲ جمع کن، نتایج را در خانه ۰۱۳ کن!»، «اگر محتوای خانه ۹۹۹ برابر با صفر است، به دستورالعمل واقع در خانه ۳۴۵ رجوع کن!».

دستورالعمل‌ها در داخل رایانه بصورت اعداد مشخص شده‌اند - مثلاً کد دستور العمل (copy instruction) برابر ۰۰۱ می‌تواند باشد. مجموعه معین دستورالعمل‌های تعریف شده که توسط یک رایانه ویژه پشتیبانی می‌شود را زبان ماشین می‌نامند. در واقعیت، اشخاص معمولاً به زبان ماشین دستورالعمل نمی‌نویسند بلکه بیشتر به نوعی از انواع سطح بالای زبان‌های برنامه‌نویسی، برنامه‌نویسی می‌کنند تا سپس توسط برنامه ویژه‌ای (تفسیرگرها (interpreters) یا همگردان‌ها (compilers) به دستورالعمل ویژه ماشین تبدیل گردد.

برخی زبان‌های برنامه‌نویسی از نوع بسیار شبیه و نزدیک به زبان ماشین که اسمبلر (یک زبان سطح پایین) نامیده می‌شود، استفاده می‌کنند؛ همچنین زبان‌های سطح بالای دیگری نیز مانند پرولوگ نیز از یک زبان انتزاعی و چکیده که با زبان ماشین تفاوت دارد بجای دستورالعمل‌های ویژه ماشین استفاده می‌کنند.

معماری‌ها

در رایانه‌های معاصر واحد محاسبه و منطق را به همراه واحد کنترل در یک مدار مجتمع که واحد پردازشی مرکزی (CPU) نامیده می‌شود، جمع نموده‌اند. عموما، حافظه رایانه روی یک مدار مجتمع کوچک نزدیک CPU قرار گرفته. اکثریت قاطع بخش‌های رایانه تشکیل شده‌اند از سامانه‌های فرعی (به عنوان نمونه، منبع تغذیه رایانه) و یا دستگاه‌های ورودی/خروجی.

برخی رایانه‌های بزرگ‌تر چندین CPU و واحد کنترل دارند که بصورت هم‌زمان با یکدیگر درحال کارند. این‌گونه رایانه‌ها بیشتر برای کاربردهای پژوهشی و محاسبات علمی بکار می‌روند.

کارایی رایانه‌ها بنا به تئوری کاملاً درست است. رایانه داده‌ها و دستورالعمل‌ها را از حافظه‌اش واکشی (fetch) می‌کند. دستورالعمل‌ها اجرا می‌شوند، نتایج ذخیره می‌شوند، دستورالعمل بعدی واکشی می‌شود. این رویه تا زمانی که رایانه خاموش شود ادامه پیدا می‌کند. واحد پردازنده مرکزی در رایانه‌های شخصی امروزی مانند پردازنده‌های شرکت ای-ام-دی و شرکت اینتل از معماری موسوم به Pipeline استفاده می‌شود و در زمانی که پردازنده در حال ذخیره نتیجه یک دستور است مرحله اجرای دستور قبلی و مرحله واکشی دستور قبل از آن را آغاز می‌کند. همچنین این رایانه‌ها از سطوح مختلف حافظه نهانگاهی استفاده می‌کنند که در زمان دسترسی به حافظه اصلی صرفه‌جویی کنند.

برنامه‌ها

برنامه رایانه‌ای فهرست‌های بزرگی از دستورالعمل‌ها (احتمالاً به همراه جدول‌هائی از داده) برای اجرا روی رایانه هستند. خیلی از رایانه‌ها حاوی میلیون‌ها دستورالعمل هستند، و بسیاری از این دستورات به تکرار اجرا می‌شوند. یک رایانه شخصی نوین نوعی (درسال ۲۰۰۳) می‌تواند در ثانیه میان ۲ تا ۳ میلیارد دستورالعمل را پیاده نماید. رایانه‌ها این مقدار محاسبه را صرف انجام دستورالعمل‌های پیچیده نمی‌کنند. بیشتر میلیون‌ها دستورالعمل ساده را که توسط اشخاص باهوشی «برنامه نویسان» در کنار یکدیگر چیده شده‌اند را اجرا می‌کنند. برنامه‌نویسان خوب مجموعه‌هایی از دستورالعمل‌ها را توسعه می‌دهند تا یکسری از وظایف عمومی را انجام دهند(برای نمونه، رسم یک نقطه روی صفحه) و سپس آن مجموعه دستورالعمل‌ها را برای دیگر برنامه‌نویسان در دسترس قرار می‌دهند. (اگر مایلید «یک برنامه‌نویس خوب» باشید به این مطلب مراجعه نمایید.)

رایانه‌های امروزه، قادرند چندین برنامه را در آن واحد اجرا نمایند. از این قابلیت به عنوان چندکارگی (multitasking) نام برده می‌شود. در واقع، CPU یک رشته دستورالعمل‌ها را از یک برنامه اجرا می‌کند، سپس پس از یک مقطع ویژه زمانی دستورالعمل‌هایی از یک برنامه دیگر را اجرا می‌کند. این فاصله زمانی اکثرا به‌عنوان یک برش زمانی (time slice) نام برده می‌شود. این ویژگی که CPU زمان اجرا را بین برنامه‌ها تقسیم می‌کند، این توهم را بوجود می‌آورد که رایانه هم‌زمان مشغول اجرای چند برنامه‌است. این شبیه به چگونگی نمایش فریم‌های یک فیلم است، که فریم‌ها با سرعت بالا در حال حرکت هستند و به نظر می‌رسد که صفحه ثابتی تصاویر را نمایش می‌دهد. سیستم‌عامل همان برنامه‌ای است که این اشتراک زمانی را بین برنامه‌های دیگر تعیین می‌کند.

 اقدامات لازم برای درمان رتبه سایت در موتورهای جستجو

این اقدامات را میتوان به 3 دسته کلی تقسیم نمود:

فنی

محتوایی

ارتباطی

1. اقدامات فنی: دربرگیرنده رعایت یک سری نکات در حین طراحی، برنامه نویسی سمت کاربر (HTML, CSS) و برنامه نویسی سمت سرور می‌شود. به عنوان مثال می‌توان به کاربرد مناسب از تگ‌های Heading و UL اشاره نمود. علاوه بر این، کدنویسی صحیح باعث سریعتر لود شدن سایت می‌شود که کارایی بسزایی در افزایش رتبه خواهد داشت.

2. اقدامات محتوایی: وارد نمودن و ویرایش اطلاعات و محتوای سایت باید به نوع ای باشد که بیشترین کارایی را در افزایش رتبه سایت داشته باشد. در ضمن میزان تکرار کلمات مهم در سایت و محل قرار گیری آن‌ها نیز بسیار مهم است. این مرحله جزء مهمترین موارد در سئو به آمار می‌رود.

3. ارتباط با دیگر سایت‌ها: هرچه تعداد سایت‌هایی که به سایت شما لینک می‌دهند بیشتر باشد، برای افزایش رتبه سایت بهتر است. البته پیوسته بودن زمینه کار و جنبش و محتوای سایت های لینک دهنده با سایت شما و در ضمن بالاتر بودن رتبه سایت‌های لینک دهنده زیاد مهم است. وانگهی ایجاد صفحه در شبکه های اجتماعی و به اشتراک گذاری مطالب سایت در آنها طبیعتا باعث برپایی لینک‌های بیشتر و افزایش رتبه سایت می‌شود. 

یکتاپرداز برای شفا رتبه سایت چه می‌کند؟

ما همگی موارد فنی لازم جهت ارتقا رتبه سایت را در زمان طراحی و برنامه نویسی رعایت می‌کنیم.

مشاوران شرکت یکتاپرداز آموزش‌های لازم جهت ویرایش محتوای سایت به نوع ای که برای موتورهای جستجو بهتر قابل استفاده باشد را به ادمین سایت ارائه می‌دهند.

ما در زمینه برپایی لینک بین سایت‌ها و وانگهی ساخت و مدیریت صفحه در شبکه‌های اجتماعی میتوانیم خدمات مشاوره ای و اجرایی در پسندیدن مشتریان خویش قرار دهیم.

رتبه سایت چیست؟

همگامی که در موتور جستجو (مثلا گوگل) یک عبارت را جستجو میکنید، بهینه سازی سایت برای موتورهای جستجو تعداد بسیار زیادی سایت به عنوان نتیجه جستجو برای شما نمایش داده میشود. در اینجا منظور از رتبه سایت، جایگاهی است که در میان نتایج نمایش داده شده به یک سایت وابستگی داده میشود. نخستین نتیجه حائز رتبه 1 است و الی آخر. همگی کوشش کارشناسان سئو این است که سایت مورد نظرشان در مرحله نخست به صفحه اول گوگل منتقل شود و سپس در بین جایگاه ها بین 3 سایت نخست باشد و در پایان به رتبه آغاز گوگل تبدیل شود.

سیستم‌عامل

رایانه همیشه نیاز دارد تا برای بکار انداختنش حداقل یک برنامه روی آن در حال اجرا باشد. تحت عملکردهای عادی این برنامه همان سیستم‌عامل یا OS که مخفف واژه‌های Operating System است. سیستم یا سامانه عامل بر اساس پیشفرض‌ها تصمیم می‌گیرد که کدام برنامه برای انجام چه وظیفه ای اجرا شود، چه زمان، از کدام منابع (مثل حافظه، ورودی/خروجی و ...) استفاده شود.

همچنین سیستم‌عامل یک لایه انتزاعی بین سخت‌افزار و برنامه‌های دیگر که می‌خواهند از سخت‌افزار استفاده کنند، می‌باشد، که این امکان را به برنامه نویسان می‌دهد تا بدون اینکه جزئیات ریز هر قطعه الکترونیکی از سخت‌افزار را بدانند بتوانند برای آن قطعه برنامه‌نویسی نمایند. در گذشته یک اصطلاح متداول بود که گفته می شد با تمام این وجود کامپیوترها نمی‌توانند برخی از مسائل را حل کنند که به این مسائل حل نشدنی گفته می‌شود مانند مسائلی که در مسیر حلشان در حلقه بی نهایت می افتند. به همین دلیل نیاز است که با کمک روشهای خاص بطور مثال به چند بخش تقسیم نمودن مساله یا روشهای متداول دیگر از رخ دادن این خطا تا حد امکان جلوگیری نمود.

در صورتی که با نرم‌افزار Microsoft PowerPoint کار کرده باشید حتماً می‌دانید در صورتی که فایل نهایی ارائه‌ی خود را به یک کامپیوتر دیگر منتقل کنید همواره مشکلاتی نظیر عدم نصب بودن مجموعه نرم‌افزاری آفیس بر روی این کامپیوتر و یا به هم ریختن فایل پاورپوینت وجود دارد. از این رو شاید دوست داشته باشید تا بتوانید فایل پاورپوینت خود را به یک فایل ویدئویی تبدیل کنید و از این فایل ویدئویی جهت ارائه استفاده نمایید. در صورتی که از نسخه 2010 آفیس استفاده می‌کنید می‌توانید با استفاده از این ترفند ارائه‌های پاورپوینت خود را به یک فایل ویدئویی تبدیل کنید. لازم به ذکر است فایل ویدئویی ساخته شده کاملاً مشابه با آن چیزی است که در پاورپوینت طراحی کرده‌اید و قالب و نوشته‌های فارسی و رنگ‌های به کار گرفته شده تغییری نخواهد کرد. حتی در صورت استفاده از افکت‌های مختلف برای نمایش اسلایدها این موارد نیز لحاظ خواهد شد. علاوه بر این شما می‌توانید بر روی هر اسلاید با صدای خودتان و از طریق میکروفون، توضیحات مورد نیاز را ضبط کنید تا به هنگام نمایش هر اسلاید در ویدئو توضیحات شما پخش شود.

بدین منظور:

ابتدا فایل ارائه خود را در Microsoft PowerPoint 2010 باز نمایید.

سپس از نوار بالای صفحه، به منوی File رفته و بر روی Save & Send کلیک نمایید.

سپس بر روی Create a Video کلیک کنید.

در این صفحه می‌توانید حجم و کیفیت فایل ویدئوی خروجی را انتخاب کنید. برای این کار بر روی عنوان Computer & HD Displays کلیک کنید تا دو گزینه دیگر نمایش داده شود. این دو گزینه هدف و منظور شما از ایجاد این فایل ویدئویی را مورد پرسش قرار می‌دهند. در صورتی که حجم فایل نهایی برایتان مهم نیست و قصد دارید آن را با کیفیت بالا ذخیره کنید گزینه Computer & HD Displays را در حالت انتخاب باقی بگذارید، در غیر این صورت یکی از دو گزینه دیگر را انتخاب کنید.

مورد بعدی که بسیار نیز کاربردی است امکان ضبط صدای خود و ایراد توضیحات بر روی ویدئو و هر اسلاید است. بدین صورت که می‌توانید با کلیک بر روی گزینه Use Recorded Timings and Narrations و سپس انتخاب گزینه Record Timings and Narrations با استفاده از میکروفون کامپیوتر، بر روی هر اسلاید توضیح دهید. این قابلیت زمانی کاربردی است که خود شما برای ارائه حاضر نباشید و فردی که ویدئو را مشاهده می‌کند بتواند از توضیحات شما بر روی هر اسلاید استفاده کند.

گزینه Seconds to spend on each slide نیز مدت زمان نمایش هر اسلاید بر حسب ثانیه در ویدئو را نشان می‌دهد که می‌توانید آن را به دلخواه خود وارد نمایید. اسلایدهایی که بر روی آن‌ها صدا ضبط کرده‌اید از این قاعده مستثنی هستند و زمانی به اسلاید بعدی می‌روید که توضیحات شفاهی شما بر روی اسلاید تمام شده باشد.

در نهایت بر روی Create Video کلیک کنید و محل ذخیره فایل ویدئویی را انتخاب نمایید.

خواهید دید که فایل با فرمت WMV در محل مورد نظر ذخیره خواهد شد. مدت زمان ذخیره فایل به محتوای فایل پاورپوینت بستگی دارد و در نوار پایین نرم‌افزار می‌توانید درصد تکمیل شدن ذخیره‌سازی فایل خروجی ویدئو را مشاهده نمایید.

منبع:tarfandstan.com

<p class="imgarticle" ><img src="/images/stories/computer/اسم عکس.jpg" alt="چند کلمه کلیدی" title="چند کلمه کلیدی" /></p>( قابل اجرا در نسخه های ، مدیا پلیر 7 و بالاتر)

1- بعد از گذاشتن Cd در کامپیوترتون ، در پنجره ای که به صورت اتوماتیک ظاهر میشه انتخاب گزینه Copy Music From Cd و یا باز کردن برنامه مدیا پلیر و زدن گزینه Copy From Cd در منوی کنار مدیا پلیر ( Menu bar )

2- انتخاب فایلهای مورد نظر شما با تیک زدن کنار آنها - ( فایلهایی که میخواهید از Audio سی دی به فرمت MP3 تبدیل شوند )

3- انتخاب گزینه Copy Music که در قسمت بالای Caption مدیا پلیر قرار دارد. ( آیکون دایره ای قرمز رنگ )

4- انتخاب گزینه های 2 و 3 به ترتیب از بالا ، سپس Next کنید و در قسمت پایین صفحه بعد میتونید فرمت خروجی(تنظیم کیفیت فایل های CD ) که به نظر من بهتره که اونو روی ( 96 Kbps ) قرار بدید و روی گزینه Finish کلیک کنید تا کار کپی و تبدیل به فرمت MP3 شروع بشه.

نکته : محل ذخیره فایل ها بطور پیش فرض در ( My Documents \ My music ) شما می باشد که اگه خواستید میتونید قبل از زدن گزینه Finish اونو تغییر بدید.

همان‌طور که می‌دانید آنتی ویروس NOD32 یکی از محبوب‌ترین نرم افزارهای امنیتی در میان کاربران است. اگر شما نیز از این نرم‌افزار استفاده می‌کنید حتماً با پنجره‌ی Warning - Threats Found برخورد داشته‌اید. این صفحه، پس از اسکن کامپیوتر توسط برنامه، لیستی از فایل‌های مشکوک کشف شده توسط نرم‌افزار نمایش داده می‌شود و کاربر این امکان را دارد تا برای هر فایل مشکوک یک تصمیم بگیرد، از جمله پاک‌سازی فایل و یا حذف آن. گاهی اوقات فایل‌های کشف شده توسط این نرم افزار به قدری زیاد است که مشخص کردن وضعیت تک‌تک آن‌ها وقت‌گیر است. در این ترفند قصد داریم روشی را بازگو نماییم که با استفاده از آن می‌توانید مشخصه تمام فایل‌ها را به صورت یکجا تغییر دهید و برای همه‌ی فایل‌ها یک تصمیم یکسان بگیرید.

بدین منظور:

پس از اسکن کامپیوتر توسط NOD32 و نمایش پنجره‌ی Warning - Threats Found، ابتدا بر روی یکی از موارد مشکوک کلیک نمایید.

سپس کلید ترکیبی Ctrl+A را فشار دهید تا تمام فایل‌ها انتخاب شوند.

همچنین اگر قصد دارید چند فایل خاص را انتخاب کنید، با نگه داشتن کلید Ctrl و انتخاب فایل‌های مورد نظر می‌توانید این کار را صورت دهید.

اکنون اگر قصد دارید کلیه فایل‌های مشکوک را حذف کنید بر روی یکی از موارد موجود راست کلیک کرده و گزینه Set action to Delete را انتخاب نمایید.

و در صورتی که قصد دارید تا فایل‌ها را از محتوای آلوده پاک کنید، گزینه Set action to Clean را انتخاب نمایید.

در پایان بر روی دکمه Finish کلیک کنید تا تغییرات اعمال شود.